Tratwa Meduzy

widzisz
ciała opuchłe kolorem śmierci
wiatr z rodziny tych co kołyszą
wisielcem a nie zbożem

widzisz
upadłą twarz starca
żagiel niby zapomniany prorok
wokół potępionej wody

współczujesz
lecz nie wiesz że przeżyli tylko Ci
którzy poznali smak ludzkiego mięsa

mylisz się tak bardzo
jakbyś widział martwe drzewo
z którego odleciało tysiące zielonych motyli
     bo nie byłeś tam z nami
     gdy dostrzegliśmy żaglowiec
     gdy wyrzucaliśmy pospiesznie kości

[22 września 2009 r.]